Na vanochtend, na een slechte nacht, vroeg te zijn opgestaan hebben we eerst ontbeten. Na dit buffet zijn we naar onze eerste stop gereden: Bodie. Dit is een spookstadje dat is overgebleven na de goldrush. Het stadje is in 1859 ontstaan na het ontdekken van een goudader. In 1932 was het stadje bijna geheel verwoest door een brand. Nu is het stadje voor een deel gerestaureerd, maar het meeste is aan zijn lot overgelaten. Dit is ook goed te zien als je bij de huizen, scholen of zelfs het mortuarium naar binnen kijkt. Alles is bestoft en versleten. Het was heel apart om daar rond te lopen. Helaas konden we de mijnen niet bezoeken in verband met instortingsgevaar. Na deze bezichtiging zijn we verder gereden naar onze 2e stop: Mono Lake. Dit is een meer met enorme zoute afzettingen. Eenmaal bij de oever aangekomen was de stank bijna niet te houden. De zee ruikt verfrissend, maar dit meer is zo zout dat het gewoon stinkt. Er was tevens een enorm kabaal van de zeemeeuwen, op een klein schiereilandje zaten er honderden bij elkaar. Het smerigste was misschien nog wel dat de scheiding tussen land en het meer zwart was. Dit bleken allemaal vliegjes te zijn. Deze zaten zo dicht op elkaar dat het net een aaneengesloten zwarte band leek. Na hier weer te zijn weggegaan hebben we een broodje gegeten. Eenmaal uitgegeten konden we richting onze bestemming: Yosemite National Park. Dit is een soort park dat we nog niet zijn tegenkomen. Groen met enorme grijze granietwanden. Eens wat anders dan rode rotsen :-) . De toegang naar het park ging over een hele mooie weg, de Tioga Pass. Naast deze weg liggen hele mooie meertjes, geflankeerd door de Sierra Nevada. De trip naar ons hotel in de vallei van het park was erg kronkelig, maar wel heel mooi. Onderweg hebben we nog een aantal stops gemaakt voor mooie foto's. Al het eten en drinken hebben we uit de auto moeten halen. In dit park komen namelijk beren voor en jaarlijks worden er 100 auto's in het hele park door beren opengebroken, terwijl ze op zoek zijn naar eten. We hebben nu net gegeten en zijn op onze kamer. Morgen weer bijtijds op, hopelijk na een betere nachtrust! Groetjes Stefan en Martine